KORKU KRALLIĞI 1
Tek bir yazı da korkunun işlenebileceğine inanmadığım için 1 diye yazdım.
Belki 10 da belki de 100 de tamamlarız.
Belki benim yazamadıklarıma da sizlerde birşeyler eklersiniz.
İnsanları yönetmek, daha doğrusu gütmek için kullanılan en önemli araçtır.
Doğduğumuz günden itibaren korku içerisinde büyütülürüz
Hem de bizi canından bile çok seven anne babalarımızla başlar korku.
Severken bile korku fısıldanır çoğumuzun kulağına
Cıııssss elleme sakın
Çoğumuz sevgiye aç büyür
En büyük korku ise bizi yaratanadır
Yaptığınız en küçük bir hatanın sonrasında. "ALLAH KORKUSU YOK" bunun denir arkanızdan
Oysa beni yaratandan,
beni doğurandan,
beni doğrtandan,
neden korkayım.
En büyük sevgiyi onlara duyuyorum ben.
Ama sevgi ayrı bir konu, araya sevgi ve özgürlük yazıları da kaleme alacağım.
Çocukluğumuzda bize öğretilen korkular
Büyüklere el kalkmaz, taş olursun sonra
Oysa büyüklerin eli kalkıyor,
Çocuk zaten korumasız gücü yetse koruyacak belki de kendini
Ama olmazzzz büyüklere el kaldırma sakın taş olursun valla
Ben rahmetli babamdan bir fiske dahi yemeden büyüdüm
Ama bana bile söylenen bir korku sözcüğü idi bu
Korku,
Tabağında pirinç tanesi bırakma arkandan ağlarlar sonra
Lokmanı öyle bırakma çok büyük günah
Ekmeğini öyle koparma günah günah
Hay allah yetmedi Allah ta karışmaya başladı korku işine
Bir çocuğu bir sevgi ile büyütmeyi unutuyoruz galiba
Oysa
Dünyada bu kadar aç varken
Bir pirinç tanesi dahi israf etmemeli insan
Küçücük bir lokma bile olsa çöpe atılmak yerine
Belkide bir sokak hayvanının karnını doyurabilir
Ekmeği öyle ağzında koparmazsan kalanını sofradaki bir başkası yiyebilir
Korkutmak en kolay
Korkak çocuğu yönetmek de kolay olur.
Sonra yaz aylarında aynı otele düştüğünüz yabancı aillelerin çocuklarına hayran hayran bakıyorsunuz
Ya ülkemizin çocukları sürekli ağlıyorlar
Sürekli mutsuzlar
Biri korku ile büyütülen çocuk diğer sevgi ile
Aradaki tek fark bu..
Korku için yazacaklarım tabii ki bu kadarla sınırlı değil
Çoookkkk uzun bir yazı dizisi olacak
Sizlerinde katkılarınızla
...
17/05/2011
Belki 10 da belki de 100 de tamamlarız.
Belki benim yazamadıklarıma da sizlerde birşeyler eklersiniz.
İnsanları yönetmek, daha doğrusu gütmek için kullanılan en önemli araçtır.
Doğduğumuz günden itibaren korku içerisinde büyütülürüz
Hem de bizi canından bile çok seven anne babalarımızla başlar korku.
Severken bile korku fısıldanır çoğumuzun kulağına
Cıııssss elleme sakın
Çoğumuz sevgiye aç büyür
En büyük korku ise bizi yaratanadır
Yaptığınız en küçük bir hatanın sonrasında. "ALLAH KORKUSU YOK" bunun denir arkanızdan
Oysa beni yaratandan,
beni doğurandan,
beni doğrtandan,
neden korkayım.
En büyük sevgiyi onlara duyuyorum ben.
Ama sevgi ayrı bir konu, araya sevgi ve özgürlük yazıları da kaleme alacağım.
Çocukluğumuzda bize öğretilen korkular
Büyüklere el kalkmaz, taş olursun sonra
Oysa büyüklerin eli kalkıyor,
Çocuk zaten korumasız gücü yetse koruyacak belki de kendini
Ama olmazzzz büyüklere el kaldırma sakın taş olursun valla
Ben rahmetli babamdan bir fiske dahi yemeden büyüdüm
Ama bana bile söylenen bir korku sözcüğü idi bu
Korku,
Tabağında pirinç tanesi bırakma arkandan ağlarlar sonra
Lokmanı öyle bırakma çok büyük günah
Ekmeğini öyle koparma günah günah
Hay allah yetmedi Allah ta karışmaya başladı korku işine
Bir çocuğu bir sevgi ile büyütmeyi unutuyoruz galiba
Oysa
Dünyada bu kadar aç varken
Bir pirinç tanesi dahi israf etmemeli insan
Küçücük bir lokma bile olsa çöpe atılmak yerine
Belkide bir sokak hayvanının karnını doyurabilir
Ekmeği öyle ağzında koparmazsan kalanını sofradaki bir başkası yiyebilir
Korkutmak en kolay
Korkak çocuğu yönetmek de kolay olur.
Sonra yaz aylarında aynı otele düştüğünüz yabancı aillelerin çocuklarına hayran hayran bakıyorsunuz
Ya ülkemizin çocukları sürekli ağlıyorlar
Sürekli mutsuzlar
Biri korku ile büyütülen çocuk diğer sevgi ile
Aradaki tek fark bu..
Korku için yazacaklarım tabii ki bu kadarla sınırlı değil
Çoookkkk uzun bir yazı dizisi olacak
Sizlerinde katkılarınızla
...
17/05/2011
Yorumlar
Yorum Gönder