YANGIN VAR

Geçenlerde Iraklı bir İşadamı ile tanıştım adı bende.  Bugün ki Irak'tan gelen bir adam. Ülkesinde yatırım yapmaya hevesli apolitik biri. Kazandığı her kuruşu yine ülkesi için harcayan bir idealist Çevresindekilerde karanlıkta kalmasın diye 5 bin kişinin yaşadığı mahalleye jenaratör koyduran birisi Çocuklar ölmesin diye Hindistan'da bir hastahane ile anlaşan yüreği kocaman bir İNSAN Ülkesine yatırım için bu kadar hevesli bir Bağdatlı her iki cümlesinden birinde soruyor makinaları kurmaya Bağdat'a gelirsiniz değil mi? Türkiye'den almak istiyor makinalarını Arada açıklama yapmak ihtiyacı duyuyor. Bağdat'ta çok bomba patlıyorya diyor. ... Bazen susuyoruz ... Sizler hala çok şanslısınız diyor. İstediğiniz yiyebiliyor içebiliyorsunuz. İstediğiniz yere gidebiliyorsunuz diyor. İşe teknik sohbetlere bir türlü dönemiyoruz. Eskiden böyle değildi diyor! Saddam döneminde mi diyorum.  Yoo diyor Saddam bir projeydi diyor Şaşkın bir halde ne projesi demeye kalmadan anlatmaya başlı

Çok sevdiği ce takdir ettiğim dostumun kaleminden. Noktasına virgülüne dokunmadan.. http://www.makinetanitimgrubu.com.tr/tr *TANITIM GRUPLARI NEDEN KAPATILIYOR, BİR BİLENİNİZ VAR MI?* Tanıtım grupları biz ihracatçılara inanılmaz ufuklar açmıştı. Özellikle alıcının güvenini gerektiren makina sektöründe *"TURKISH MACHINERY"* (MTG) fuara katılan firmaların beklentilerini fazlası ile karşılıyordu. *Makina Tanıtım Grubu* sadece fuara katılıp lokum dağıtmıyordu. Konularına göre dernek yetkilileri ile katılınan fuarlarda, yerel makina kullanıcı sektörleriyle anlaşmalar yapıyordu.  Üst düzey hükümet ve stk yetkilileri ile görüşmeler yapılıp, Türk makinalarına daha sıcak bakmaları sağlanıyordu.  Teşvik listelerine alınmamızı sağlıyordu. O ülkenin ihtiyaçları profesyonel şekilde sorgulanıp üyelere aktarılıyordu. O ülke ve ülkedeki sektörle ile ilgili derlenmiş tecrübe ve profesyonel tavsiyeler üyelere veriliyordu. Çok iyi bir tecrübe altyapısı ve know how oluşmuştu. Sektöre en doğru şe

Yeter Artık! Beceremediniz. Gidin. Hiç mi utanmıyorsunuz Hiç mi umurunuzda değil. Beceremediniz işte. Size bu iş 10 gömlek büyük geldi. Yüzünüzde mi kızarmıyor. Vicdanızda mı yok! Ahlak yoksunumusunuz? Gidin artık. Gidin. Ülkeyi kan gölüne çevirdiniz! Gidin! 14 yılda eğitim sistemi çöktü yerlerde sürünüyor Bi gidin artık. Ekonomi berbat durumda  Utanmıyor musunuz Türk lirası neredeyse 1970 öncesine döndü Gidin artık. Her nokta da kaos hakim Vicdanınız mı yok. Her gün 10 larca şehit. YETER ARTIK. 1 saat önce bomba patlamadı diye dua eder hale getirdiniz. Gidin istemiyoruz sizi Kadınların sokak ortasında tekmelenmesi dövülmesi taciz edilmesi normal habere dönmüş bir ülkeye dönüştürdünüz. Gidin gidin artık Kürtü Türke Türkü Kürte düşman ettiniz. Yetmedi mi hala Çocuklara tacizi serbest yapmaya çalıştınız Bitmedi mi daha 14 yılda çok basit matematik sorularını çözemeyen çocuklarımız oldu Sıkılmadınız mı Kindar bir nesil geliyor Farkında değilmisiniz Siz hala kemal ile cemal ile kendinize b

Sirkeci Şaban vardı bir zamanlar  Ben Altıparmak kızıydım. Okulum Heykel'de olduğundan istinasız her gün Altıparmak semtinden çıkardım Heykel'e. "Çıkmak" sözcüğü ta o zamanlardan yapışmış dilimize, oysa o kadar yüksekte bir semt de sayılmazdı Heykel.  Okula giderken belediye otobüslerine pek binmemi istemezdi evdeki büyükler. Malum sıkış tepiş olurdu otobüsler ve her nasılsa okul giriş çıkış saatlerinde orta yaşta amcalar türerdi! Kızları rahatsız eden bu "amcalar"ın gazabından uzak durmak isteyen öğrenci kızlar, dolmuş denilen küçük taşıtları tercih ederdi o yıllar. Şimdi durum nasıl bilmiyorum çünkü Bursa'dan uzaktayım.  Bursa'nın şehir merkezi, yani Atatürk Heykeli'nin bulunduğu semt Heykel, belleğime kazınmış isimlerle doludur. Ahmet Vefik Paşa Tiyatrosu, Devlet Güzel Sanatlar Galerisi, Valilik, Adliye, Dilek Sineması, Tayyare Sineması, Yeni Karamürsel Mağazası, Kafkas Pastanesi, Sirkeci Şaban hepsi de Heykel'deydi. Sabah dolmuşla çıkılan