Faşist SOL
Yeni bir tür bu
Son dönemde türediler
Özellikle SSCB dağıldıktan sonra yönlerini şaşırdılar.
Solu anlamadıkları ve sosyalist olamadıkları aşıkar
Kapitalizmin sadist kapitaline kapıldılar
Faşizmin mazoistliği hoşlarına gidiyor.
Kim mi bunlar
Dön arkanı kapa gözlerini tıka kulaklarını hafifçe öne doğru eğil sabırla bekle
Nasıl olsa biri gelip sana çarpacaktır.
Türkiye de sol ve sosyalizm gerçeği 1920 de Cumhuriyetin ilanından önce başladı
Şiişşşşşttttt acele etmeyin Atatürk edebiyatı yapmayacağım sizlere
Osmanlı döneminde sol yok muydu peki
Benim bildiğim
Kitaplardan okuduğum
Araştırmalardan incelediğim kadarı ile yoktu.
1923 Cumhuriyetin ilanından hemen sonra ilk sol kapışmaları bölünme hareketleri başladı.
Atatürk Sosyalistlerinden bahsetmiyorum.
Haklarında çok az yazı ve belge bulunan Sosyalist Devrimcilerden bahsediyorum.
Bunların arasında en ünlüsü ele avuca gelmeyeni Nazım Hikmet
Sosyalist birinin yargılandığı ilk dava da yine kendisine 1925 yılında İstiklal mahkemelerinde açılan davadır.
Bir başka gün
Bir başka yazımda size bu ilk Sosyalistlerden bahsedeceğim.
Kısaca o günlerde bu topraklarda Bakü de Mustafa Suphi ve 15 arkadaşı tarafından kurulan Türkiye Komünist Partisi ve Mustafa Kemal Atatürk'ün talimatı ile başını Yunus Nadi ve Refik Koraltan'ın çektiği Türkiye Komünist Fıkrası vardı.
1921 yılının hemen başında TKF kapatıldı ve farklı bir anlayış ve yorum ile yola devam edildi.
Daha sonraları Kemalizm olarak tanımlanacak bu yol Cumhuriyetin kurulması ile birlikte güçlendi.
Her güçlenen korkak gibi koltuk sevdalıları tarafından baskıcı bir yol izlendi.Özellikle 1940-1950 arasında baskının dozu arttırıldı.
Köylerde tarım ve hayvancılıkla geçimini sağlayan bir çok insan sırf bir parti tabelası asılırken (Demokrat Parti) baktıkları için demir parmaklıklar arkasına atıldılar.
Bu baskı Sosyalizmin ve sosyalistlerin üzerinde çok daha yoğundu.
1950-1960 arası ise Türkiye deki sol hareketin en büyük eziyeti gördüğü dönemdi.
İktidarda olanlar yapıştıkları koltuğu kaybetme korkusu ile her kesime tehdit savuruyorlar ama özellikle Sosyalistleri oradan oraya sürgün ediyorlardır.
1960-1980 arasında tüm dünya ile birlikte bu topraklarda da düşünce özgürleşmeye başlamış
Akademik düzeyde öz güven artışı olmuş.
Deniz Gezmiş, Mahir Çayan, İbrahim Kaypakkaya ve daha adını sayamadığım onlarca Sosyalist teorisyen ve düşünce adamı çıkmıştı.
12 Eylül 1980 Türk Sosyalizmine darbe vurulan son gün idi. Öldürücü darbe alınan islami tedbirler ile pekiştirilmişti. Öldüğünden ve yeniden dirilmeyeceğinden emin olmak istiyorlardı.
İşte bu noktadan sonra Türkiye de sol ikiye bölünerek yolunu kaybetmeye başladı.
Sanki beyni yok olmuş, gövdesi parçalanmış kolları ve bacakları farklı yönlere gider olmuştu.
Aralarında Mao cu teorisyenlerin dahi olduğu bir grup ulusalcı yapıya bürünürken bunların büyük bir bölümü kapitalist balını keyifler yer hale geldiler.
Kalanlar ise kendilerini Faşist Solcu oldular.
Faşist Kürt grupların peşine takılıp sürükleniyorlar.
Bu faşist solcular, faşist Kürt ağalarının çanaklarından beslenip bir de üstüne solcu olduklarını savunuyorlar.
Terör örgütünün içindeki Alman keskin nişancı ile oturup yemek yiyorlar.
Fransız ajanın Tahir Elçi' yi öldürmesini görmezden geliyorlar.
Faşist terör örgütünün içindeki kapitalist ajanlar ile sözde yeni devlet oluşumunun pazarlıklarını yapıyorlar.
Diğer taraftan ise koltuk sevdalısı baskı rejimi korkusunu baskıyı arttırarak gidermeye çalışıyor.
Burnumuzun dibindeki düne kadar huzur ve rahat içinde yaşayan insanların olduğu Suriye de son bir yıl içerisinde; 270 bin kişi öldü. 7 milyon insan ise yerinden yurdundan oldu. Bunların yaklaşık 4 milyonu ülke dışına kaçtı.
Gazetecilik nasıl bitti ise Sol da bu ülke de işte böyle dağıldı. Yok olmanın eşiğine geldi.
Adının içinde hem Cumhuriyet hem de HALK kelimelerini barındıran partiden de anlaşılmıyor mu bu durum.
Partide ne halk kaldı nede halkçı kimse koltuk sevdası onları da kemirdi kemirdi...
HAYAL bitince
UMUTLAR da tükenmeye yüz tutuyor
...
Son dönemde türediler
Özellikle SSCB dağıldıktan sonra yönlerini şaşırdılar.
Solu anlamadıkları ve sosyalist olamadıkları aşıkar
Kapitalizmin sadist kapitaline kapıldılar
Faşizmin mazoistliği hoşlarına gidiyor.
Kim mi bunlar
Dön arkanı kapa gözlerini tıka kulaklarını hafifçe öne doğru eğil sabırla bekle
Nasıl olsa biri gelip sana çarpacaktır.
Türkiye de sol ve sosyalizm gerçeği 1920 de Cumhuriyetin ilanından önce başladı
Şiişşşşşttttt acele etmeyin Atatürk edebiyatı yapmayacağım sizlere
Osmanlı döneminde sol yok muydu peki
Benim bildiğim
Kitaplardan okuduğum
Araştırmalardan incelediğim kadarı ile yoktu.
1923 Cumhuriyetin ilanından hemen sonra ilk sol kapışmaları bölünme hareketleri başladı.
Atatürk Sosyalistlerinden bahsetmiyorum.
Haklarında çok az yazı ve belge bulunan Sosyalist Devrimcilerden bahsediyorum.
Bunların arasında en ünlüsü ele avuca gelmeyeni Nazım Hikmet
Sosyalist birinin yargılandığı ilk dava da yine kendisine 1925 yılında İstiklal mahkemelerinde açılan davadır.
Bir başka gün
Bir başka yazımda size bu ilk Sosyalistlerden bahsedeceğim.
Kısaca o günlerde bu topraklarda Bakü de Mustafa Suphi ve 15 arkadaşı tarafından kurulan Türkiye Komünist Partisi ve Mustafa Kemal Atatürk'ün talimatı ile başını Yunus Nadi ve Refik Koraltan'ın çektiği Türkiye Komünist Fıkrası vardı.
1921 yılının hemen başında TKF kapatıldı ve farklı bir anlayış ve yorum ile yola devam edildi.
Daha sonraları Kemalizm olarak tanımlanacak bu yol Cumhuriyetin kurulması ile birlikte güçlendi.
Her güçlenen korkak gibi koltuk sevdalıları tarafından baskıcı bir yol izlendi.Özellikle 1940-1950 arasında baskının dozu arttırıldı.
Köylerde tarım ve hayvancılıkla geçimini sağlayan bir çok insan sırf bir parti tabelası asılırken (Demokrat Parti) baktıkları için demir parmaklıklar arkasına atıldılar.
Bu baskı Sosyalizmin ve sosyalistlerin üzerinde çok daha yoğundu.
1950-1960 arası ise Türkiye deki sol hareketin en büyük eziyeti gördüğü dönemdi.
İktidarda olanlar yapıştıkları koltuğu kaybetme korkusu ile her kesime tehdit savuruyorlar ama özellikle Sosyalistleri oradan oraya sürgün ediyorlardır.
1960-1980 arasında tüm dünya ile birlikte bu topraklarda da düşünce özgürleşmeye başlamış
Akademik düzeyde öz güven artışı olmuş.
Deniz Gezmiş, Mahir Çayan, İbrahim Kaypakkaya ve daha adını sayamadığım onlarca Sosyalist teorisyen ve düşünce adamı çıkmıştı.
12 Eylül 1980 Türk Sosyalizmine darbe vurulan son gün idi. Öldürücü darbe alınan islami tedbirler ile pekiştirilmişti. Öldüğünden ve yeniden dirilmeyeceğinden emin olmak istiyorlardı.
İşte bu noktadan sonra Türkiye de sol ikiye bölünerek yolunu kaybetmeye başladı.
Sanki beyni yok olmuş, gövdesi parçalanmış kolları ve bacakları farklı yönlere gider olmuştu.
Aralarında Mao cu teorisyenlerin dahi olduğu bir grup ulusalcı yapıya bürünürken bunların büyük bir bölümü kapitalist balını keyifler yer hale geldiler.
Kalanlar ise kendilerini Faşist Solcu oldular.
Faşist Kürt grupların peşine takılıp sürükleniyorlar.
Bu faşist solcular, faşist Kürt ağalarının çanaklarından beslenip bir de üstüne solcu olduklarını savunuyorlar.
Terör örgütünün içindeki Alman keskin nişancı ile oturup yemek yiyorlar.
Fransız ajanın Tahir Elçi' yi öldürmesini görmezden geliyorlar.
Faşist terör örgütünün içindeki kapitalist ajanlar ile sözde yeni devlet oluşumunun pazarlıklarını yapıyorlar.
Diğer taraftan ise koltuk sevdalısı baskı rejimi korkusunu baskıyı arttırarak gidermeye çalışıyor.
Burnumuzun dibindeki düne kadar huzur ve rahat içinde yaşayan insanların olduğu Suriye de son bir yıl içerisinde; 270 bin kişi öldü. 7 milyon insan ise yerinden yurdundan oldu. Bunların yaklaşık 4 milyonu ülke dışına kaçtı.
Gazetecilik nasıl bitti ise Sol da bu ülke de işte böyle dağıldı. Yok olmanın eşiğine geldi.
Adının içinde hem Cumhuriyet hem de HALK kelimelerini barındıran partiden de anlaşılmıyor mu bu durum.
Partide ne halk kaldı nede halkçı kimse koltuk sevdası onları da kemirdi kemirdi...
HAYAL bitince
UMUTLAR da tükenmeye yüz tutuyor
...
Yorumlar
Yorum Gönder