YAKLAŞAN TEHLİKE

Bugün Türkiye biran da 200 yıl birden geriye giderken hemen yanı başımızda Avrupanın Lideri Almanya da belki biraz daha yavaş olsa da 50-60 yıl kadar geriye gitmiş durum da.

Akşam yattım sabah kalktım Almanya nasıl böyle gerilemiş diye düşünmeyin. Bu bugünün olgusu değil. 

Bu topraklarda yaşayanların kaderinde hep bir Almanya var. İster gücüne duyulan hayranlıktan diye düşünün, isterseniz barbar düşüncelerdeki benzerlikten. Bu benzerliklere belki başka bir sohbette değiniriz. Bugün kü konumuz aslında yaklaşan tehlikeden konuşup önlemler üzerinde durmak.

Hepimiz Türkiye deki geriye gidişin farkındayız. Temelinde ekonomik küçük detaylarda yatsa sebep noktasına eğitim hatalarını yerleştiriyoruz. Kurtuluş savaşında yakaladığımız kurtuluş ivmesini ikinci dünya savaşı ile birlikte kendi ellerimizle başta Amerika olmak üzere emperyalist güçlere teslim ettik. Kapitalizmin acımasız baskısına karşı koyamadık. 

Kendi ile sürekli övünen 60 kuşağına inat tankların paletlerinde ezilip ezik 80 kuşağıyız biz. Şansını kullanmayanlardanız. 60 kuşağınında sadece çenesinde idi. Gevezelikten başka ne yaptılar ki! Sakın ha Küba demesinler bana. Bugün hadi git yaşa desen hiçbirinin aklından bile geçmez Küba.

80 li yıllarda bizim için komünistler Moskova'ya diye bağıranların neden Arabistan'a değilde ABD ve Avrupa'ya kaçtıklarını hiç düşündünüz mü? Bugün değil sorunumuz dün başladı aslında. 

Batı da 60 kuşağı ile başladı. Batı derken ülkemin batısı Marmara ve Ege bölgelerinden bahsediyorum. 60 kuşağının en etkin olduğu bölgelerden. Eğitimin kalitesinin yüksek olduğu yerlerden. Köy enistütüleri kapatıldıktan sonra ciddi anlamda öğretmen açığı belirdi ülkede. Batı da bile birçok okulda eğitmen kadrosunda eksikler vardı. Doğu da ise neredeyse din dersi hariç öğretmen bulunmuyordu. Bir matematik dersinde idi orta okulda sorulan soruya cevap veremeyen arkadaşımın serzennişi doğu da hangi derse öğretmen geldi ki biz öğrenemedik hepiniz çok şanslısınız ama ben sizleri nasıl yakalayacağım. Ondan çok daha fazla benim içime oturmuştu. 

Arkadaşlarıma çevreme bakıyorum da ya bir evin bir çocuğuyuz ya da ailemizi sadece tek bir kardeş ile bölüşüyoruz. Hep çok şanslı olduğumu düşündüğüm bu konuda aslında yaklaşan tehlikenin de bu olduğunun farkına ne yazık ki çok geç vardım. Bugün 200 yıl birden geriye gitmemizin en önemli nedeni eğitimsiz bir kitlenin çoğunluk halini almasıdır. 

Batı da artık yaşlanan ve gittikçe sesi kesilen ekonomik yaptırımların altında ezilmeye başlayan eğitimli ancak korkak ve yaşlı bir grup oluşmaya başladı. Hızla göç alarak durumu daha da berbat hale getirmek gibi bir meziyetimizde mevcut. Son referandum da bunu gayet güzel yansıttı.

Bire bir aynı görüntü Almanya da da mevcut. Özellikle eski adı ile Doğu Almanya da. Hızla azalan nüfus, yaşlanan Almanya, mülteci baskısına direnmeye çalışırken, birleşik avrupa hayali de Almanya'ya pahalıya patlayacak gözüküyor. Uyanık İngilizlerin, bankalarını soyup sıvışmasına engel olamazsa çöküşü daha da hızlı olacak. Almanya ile ilgili bu konuda yazılmış en güzel makale bugünlerde The Economist dergisinde yayınlandı.

http://www.economist.com/news/finance-and-economics/21720578-rest-country-and-large-swathes-europe-will-face-similar-problems?fsrc=scn/li/te/bl/ed/fadingechoeseastgermanyspopulationisshrinking

Ne yazık ki kaderimiz yine ortak olacak. Gelecekte hızla yayılan eğitimsiz, çalışmadan kazanmaya tembelliğe alışmış, kendi yalnızlığını çoğalarak arttıracağına inanan ortadoğu kökenli esmer mültecilerin yurdu haline gelecek Avrupa. Tabii ki öncesinde bu güzel yurdumuz.  Kurtuluş yine Anadolu da mülteci kabul etmeyen şehirlerden başlayacak. Onlar hatalarından döndüklerinde başlayacak.

Bilerek yada bilmeyerek bugün bir arkadaşım eski MHP liler bu ülkede çıkış için umut olacak dedi. Çok farklı düşünmüyorum. Sadece onlar bu durumun farkına vardıklarında değişimde beraberinde yaşanacak.

Bir umut değil sadece bekleyen ve hızla yaklaşan tehlikeyi anlatmaya çalıştım. Kendi korkaklığımızdan sıyrılmalıyız. Son 10 yıl da birkez sıyrıldık ve GEZİ PARKINDA toplandık. Tüm dünya korktu, emperyalizm korktu...

Sevgilerimle